Mijn naam is Fleur Giesen. Ik ben van oorsprong leerkracht basisonderwijs en intern begeleider. Daarnaast heb ik de studie Special Educational Needs gevolgd, gericht op begeleiding van kinderen met een speciale onderwijsbehoefte.
Vroeger speelde ik al graag schooltje. De interesse voor het onderwijs is dus al vroeg geboren. Ik heb een hart voor kinderen.
Ik wil kinderen graag een stapje verder helpen in hun ontwikkeling!
Omdat ik in de praktijk merk dat alleen hulp op school voor sommige kinderen niet voldoende is, ben ik in april 2012 mijn praktijk voor psychomotorische remedial teaching begonnen: Unique Child.
Voordat ik mijn eigen praktijk begon:
Omdat ik heel gedreven ben voor het vak, heb ik in drie jaar de PABO afgerond in 2005. Daarna heb ik als groepsleerkracht op een basisschool in verschillende groepen gewerkt. Tevens ben ik rugzakbegeleider en intern begeleider geweest.
In 2011 heb ik de Master Special Educational Needs (M SEN) gespecialiseerde leerkracht behaald. In december 2014 ben ik NLSspecialist geworden. De verbanden en relaties tussen leerproblemen en de motorische, ruimtelijke, visuele, auditieve en neurologische ontwikkeling vormen het uitgangspunt van deze methode. Daarnaast school ik mij in binnen en buitenland op het gebied van reflexintegratie.
Ik blijf mij continu scholen en ontwikkelen, zodat ik op de hoogte ben van de nieuwste ontwikkelingen.
Eind 2015 heb ik Breincentrum® opgezet: een opleidingscentrum om kennis en kunde over te dragen. Vanaf 2017 heb ik het CNLS overgenomen om de cursussen en opleidingen van het CNLS te verzorgen.
Met mijn praktijk Unique Child (www.unique-child.nl), help ik heel veel kinderen succesvol. Omdat ik graag wil dat er zoveel mogelijk kinderen geholpen worden door naar de basis van het probleem te kijken heb ik Breincentrum® opgezet. Een opleidingscentrum om mijn kennis en die van collega’s uit binnen en buitenland over te kunnen dragen.
Door mijn ervaring als leerkracht en intern begeleider merkte ik dat er veel kinderen zijn die met een etiket rondlopen. Op een gegeven moment waren er in een klas bijvoorbeeld bijna de helft van de kinderen die een dylexie verklaring hadden. Ik vroeg mij heel erg af hoe dat kon? Is het onderwijs dat wij geven niet toereikend genoeg? Of zien we iets anders over het hoofd..?
Na enige studie kwam ik in Amerika terecht waar ze al ver zijn op het gebied van reflexintegratie en visuele training. Zodoende heb ik zelf diverse internationale opleidingen gevolgd.
